Hvers vegna eru kollegar og eftirmenn oft alnafnar?

Frændi minn og alnafni tók við af honum. Alnafni - Tilviljun? Fleiri en einn Jón Sigurðsson hefur setið í stóli seðlabankastjóra.

Eins er oft svipuð hrynjandi í sömu dæmum. Fyrir mörgum árum kenndi Sveinn Skorri Höskuldsson íslenskar bókmenntir. Löngu síðar kenndi og kennir enn Sveinn Yngvi Egilsson. Hrynjandi nafnanna er ekki ósvipuð. Tilviljun?

Reyndar kenndi um tíma afar ólíkur maður Sveini Yngva, Jón Yngvi Jóhannsson, meira að segja sama áfanga.

Þótt nöfn, lengd þeirra og hrynjandi sé mjög lík hjá þessum þremur kollegum þá vil ég alls ekki meina að þessir tveir síðast nefndu séu líkir menn. Annar þeirra minnir helst á guðina tvo sem voru í heimsókn hjá organistanum í Atómstöðinni eftir HKL, án þess að ég útlisti það frekar hér sem ég á við. Hinn er allt öðruvísi.

Skv. talnaspekinni eru þetta ekki tilviljanir. Hver bókstafur hefur sína tölu og táknar ákveðin einkenni. Það kann einmitt að standa fyrir ákveðnum eiginleikum eins og að bókstafirnir í nafninu Sigurður Helgason standi bæði í sitt hvoru lagi og saman fyrir eiginleika frábærs fjármálamanns og forstjóra. Ingvar Helgason sem er nafn fyrirtækis og líklega samnefnds stofnanda og eiganda deilir ekki óáþekkri hrynjandi og kennd gagnvart þessum nöfnum. Það segir sína sögu.

Það má finna fullt af svona dæmum. 

Kannski lumið þið lesendur bloggsins á einhverjum?

 

 

 

Sigurður ruddi lággjaldaflugfélögum braut

Mahatma Ghandi var yfirskilvitleg sál

Í mikaelfræðunum er talað um yfirskilvitlegar sálir en það er svo að við öll tilheyrum sálnafjölskyldu sem samanstendur af um 800 til 1200 sálum. Þegar síðasti einstaklingur sálnafjölskyldu lýkur síðasta lífi sínu, geta sálirnar komið aftur til jarðar en þá öll sálnafjölskyldan í sama einstaklingi.

Í bókinni Transforming Your Dragons eftir Dr. José Stevens er einkennum yfirskilvitlegu sálarinnar lýst nokkuð en annað heiti yfir þessar sálir eru öldungar sem er annað en gamlar sálir / fullorðnar sálir.

Þau einkenni passa fullkomlega við persónu Ghandi eins og hún kom fyrir í samnefndri kvikmynd með Ben Kingsley og sama má segja um Jóhannes skírara. 

Yfirskilvitlegar sálir hræðast ekkert og hafa engan ótta; þær hafa heldur hvorki þörf fyrir auðævi né flest annað sem við mennirnir girnumst.

Yfirskilvitlegar sálir upplifa veröldina sem, ég og þú þegar ég sé þig.

Jóhannes skírari hefur því verið alveg fyrirtaks leiðtogi essena úti í eyðimörkinni.

Maðurinn Jesús frá Nasaret var líklega réttborinn konungur gyðinga og farísei og ekki neinn fátæklingur eins og hann var gerður á áratugunum eftir dauða sinn.

Kristur var hins vegar allt önnur persóna en Jesús. Jesús var 7. stigs gamall konungur skv. mikaelfræðunum en Kristur var óendanleg sál en óendanlegar sálir hafa engin sérkenni umfram taóið sjálft eða guðdóminn / Guð / hina æðstu veru.

Það var heldur ekki svona kalt á milli Krists og æðstu prestana. Það er líklega að mestu ef ekki öllu leyti skáldskapur eins og það að hinn vægðarlausi síkópat og harðstjóri Pontíus Pílatus hafi ekki viljað drepa Krist og fellst ekki á krossfestinguna nema með semingi.

Það sem gerðist í lokin hjá Kristi var annað hvort að Kristur hafi sloppið undan eins og sögur meðal múslima segja og að hann hafi jafnvel dáið í hárri elli í Kasmír sbr. sagnir þaðan, eða að Kristur hafi verið krossfestur en á einkalóð vinar síns og verið síðan tekinn niður eftir að vinir Krists höfðu mútað Pontíusi og lofað honum að Kristur hyrfi úr landi og kæmi aldrei aftur. Hvítklæddi maðurinn inni í hellinum hafi t.d. verið esseni sem hafi gert að sárum Krists. Guðspjöllin gefa ákveðnar vísbendingar fyrir þessa túlkun.

Það ber að taka fram að öldungaráð gyðinga mátti dæma menn til dauða. Það mátti hins vegar ekki koma saman að næturlagi og ekki á páskum. 

Á áratugunum eftir dauða eða brotthvarf Krists var ástandið í Palestínu með þeim hætti að menn fóru smám saman að tálga til sögurnar um hann með sínum hætti og hver að segja þær eftir sínu nefi. Á þeim tíma fer Kristnin að verða til því Kristur var líklega ekki mjög umdeildur meðal gyðinga á meðan hann lifði.

Eftir misheppnaða uppreisn gyðinga og brottrekstur úr landinu helga var búin til þessi útgáfa af Kristi sem bláfátækum trésmiðssyni, getnum af heilögum anda, fæddum af mey, ofsóttum af samlöndum sínum sem hafi komið honum fyrir kattarnef og loks krossfestur af Rómverjum sem samþykktu það ekki nema með semingi. 

Fyrir þessu öllu eru mjög haldgóðar skýringar.

Hitt er samt líklega rétt að Kristur hafi í reynd snúið baki við ríkidæmi sínu og haldið út í eyðimörkina og jafnvel fastað í 30 daga og farið eftir það um landið með lærisveinana sína og lifað við sút og seyru. Kannski gerði hann það stundum en var samt enn í hálfgerðu konungshlutverki. Frásagnir Biblíunnar af brúðkaupinu í Gana eru með þeim hætti að það má ráða af þeirri frásögn að það var ríkra og hefðarmenna brúðkaup og mögulega brúðkaup Krists sjálfs. 

Siddharta Gautama var heldur ekki sama persóna og Búdda. Hann var 7. stigs gömul sál og prestur. Búdda yfirtók líkama hans eins og Kristur yfirtók líkama Jesú. Frásagnir helgiritanna af því eru meira að segja mjög áþekkar. Jesús / Kristur hélt út í eyðimörkina og fastaði í 30 daga. Siddharta gerði annað eins og lék líkama sinn grátt í áþekkan tíma. Freistarinn birtist þeim báðum og stóðust þeir hann. Siddharta varð Búdda og á sama hátt má segja að Jesús hafi orðið Kristur.

 

 

 

Gleraugu Gandhi boðin upp

Mikael sálnafjölskyldan hefur tjáð sig - Jóhanna breytir ekki haustinu í vor

Miðill nokkur setti sig í samband við Mikael sálnafjölskylduna í gær og
spurði út í Davíð, Jóhönnu, samskipti þeirra tveggja og afstöðu
þjóðarinnar. Mikael segir að Davíð sé ekki einu sinni leikmaður í
þessum leik. Það sé komið haust og vetur á næsta leiti. Þjóðin hafi
ekki safnað vetrarforða og sýpur nú seyðið af því. Aðeins á vorin sé
hægt að plægja jörðina og sá en slíkt er ekki hægt á haustin og
veturna. Þjóðin sé að leita að sökudólgi og ræðst því á Davíð sem er
samt ekki einu sinni leikmaður í leiknum. Jóhanna áttar sig nú á því að
hún getur ekki frekar en fyrri ríkisstjórn breytt því að núna er haust
og vetur komandi. Ríkisstjórnin og almenningur áttar sig núna á því að
nýjum valdhöfum (ef valdhafa skal kalla) geta ekki fremur en fyrri
ríkisstjórn unnið nein kraftaverk. Engu að síður séu til lausnir en þær
liggi ekki í því að kenna Davíð um ástandið.

Niðursveiflan meiri

Hann var þroskuð sál & stríðsmaður með sjálfstortímingu sem aðalhindrun

Samkvæmt riti sem geymir greiningu um 1 100 þekktra einstaklinga skv. Mikael / Mikaelfræðunum á hann að hafa verið stríðsmaður sem var 2. stigs þroskuð sál og í kasti hagleiksmanns. Hann á að hafa haft vöxt / þroska sem markmið, verið í áreitnihætti, með hugsjónaviðhorf, hroka sem aðalhindrun og virkaði út frá tilfinningastöðinni og þá sérstaklega hreyfihluta hennar.

Það er samt svo að flestir hafa tvær hulur af hverri sort og því ber að gera ráð fyrir því að hann hafi einnig haft sjálfstortímingu sem aðalhindrun, enda tefldi hann allt sitt líf á tvær hættur og var ekki varfærinn heldur mesti ævintýramaður sem misnotaði einnig áfengi og fyrirfór sér að lokum. Hann virðist hafa sameinað einkenni sjálfstortímingar á unga skeiðinu sem lýsir sér sem hratt og skammvinnt líf í eldlínunni og á þroskaða skeiðinu sem lýsir sér hreinlega sem sjálfsvíg í jafnvel bókstaflegri merkingu.

 

 

Þúsundir bréfa varpa ljósi á Hemingway

Rangt, Norðmenn eru miklu líkari Pólverjum en við

Pólverjar er einhver trúaðasta þjóð vesturlanda og þá meina ég trúaðir í þeirri merkingu að fólk sé trúað rétttrúarlegum skilningi. Íslendingar kunna að gefa þessum tveimur þjóðum lítið eftir í trúmálum en ekki þó í þeirri þröngu merkingu sem ég nefni hér.

Pólverjar voru undir járnhæl kommúnista í áratugi og fyrir þann tíma var þjóðin einhver sú stríðshrjáðasta í öllum heiminum. Norðmenn eiga miklu líkari sögu með Pólverjum hvað það varðar.

Þótt kommúnistar hafi aldrei stýrt Noregi þá eru Norðmenn eins og grannar þeirra Svíar ekkert hófsemdarfólk þegar lög og reglur eiga í hlut. 

Það eru ekki margar þjóðir sem eru jafn afslappaðar gagnvart lögum og reglum og Íslendingar.

Þetta atriði færir Norðmenn einnig mun nær Pólverjum en Íslendinga Pólverjum.

 

 

Íslendingar „nýju Pólverjarnir“

Davíð Oddsson skv. mikaelsfræðilegri nálgun - Ítarlegri greining

Davíð Oddsson skv. mikaelsfræðilegri nálgun - Ítarlegri greining

Áður en vikið er að "þægu" gömlu strákunum er í mikaelfræðunum talað um þorparahulur, þótt málið sé ekki svo einfalt.

Ef tekið er sem dæmi ung-/barnssál sem er stríðsmaður með drottnun sem markmið, raunsæi sem viðhorf, ástríðu sem hátt, græðgi sem aðalhindrun og virkar út frá hreyfistöðinni, þá gæti viðkomandi verið nauðgari.

Hitler var 6. stigs smábarnasál og hafði þessar hulur nema hann hafði eins dæmigerðar þorparahulur og frekast má hugsa sér því hann hafði hugsjónaviðhorfið í stað raunsæisviðhorfsins. Hafa ber í huga að þessi tvö orð eru bara hlutlaus í skilningi mikaelfæðanna, þar sem svona einstaklingar eru í mínuspólum þessara hulna, sem eru barnaskapur í tilviki hugsjónaviðhorfsins og huglægni (andhverfa hlutlægni) í tilviki raunsæisviðhorfsins.

Ef tekið er andhverft dæmi af yngri sál þ.e. smábarnasál sem er þjónn með undirgefni sem markmið, heftingu sem hátt, sjálfsvanmat sem aðalhindrun og virkar út frá tilfinningastöðinni þá gæti viðkomandi verið nunna í klaustri. 

Reyndar er Björn Bjarnason skv. Íslandsbók Mikaels þjónn, en í stríðsmanns kasti og með sjálfsvanmat sem aðalhindrun. Hitt er það að Björn mun vera ung sál og á því skeiði birtist sú aðalhindrun svolítið undir rós þar sem hrokinn er mun nærri þeim sálum. Engu að síður kann þetta að skýra hvers vegna Björn hefur ekki verið mjög metnaðargjarn stjórnmálamaður miðað við sín efni, þrátt fyrir mikinn dugnað á bak við tjöldin. Björn hefði getað orðið formaður á eftir Davið en gaf ekki kost á sér. Kannski var það Davíð sem ákvað það og Björn er bara þægur gamall strákur.

Sé vikið að Davíð þá er hann ung sál skv. Íslandsbók Mikaels og stríðsmaður í kasti sögumanns og með drottnun sem markmið og virkar út frá mínuspólnum sem er einræði. P.s. reyndar stendur ekki það um Davíð. Hann hefur bæði græðgi og þrjósku sem aðalhindranir. Ég hef þegar lýst því í fyrri pistlum hvernig þrjóskan lýsir sér á unga skeiðinu, þ.e. þægir gamlir strákar, m.ö.o. mafían; en græðgi lýsir sér á unga skeiðinu sem hömstrun og virða að vettugi skráðar sem óskráðar reglur. Hann er auk þess í máttarhætti sem skýrir  þau tök sem hann hefur á sínu fólki og hvernig drottnunin, þ.e. einræðið í hans tilfelli og græðgin stýrir mætti hans gagnvart undirsátum sínum sem allri þjóðinni.

Þrjóskan bregður sér reyndar í allra kvikinda líki og birtir allar hinar aðalhindranirnar í sama einstaklingnum.  Þess má því geta að hroki lýsir sér á því skeiði sem hár status og sjálfstortíming lýsir sér sem skammvinnt líf í eldlínunni. 

Davíð ætlar því að standa á sínu fram í fulla hnefana og bíða fremur hel en sína vægð. Fylgi flokksins, orðspor hans, o.s.frv. ræðst ekki af skynsemi í hans huga heldur því að hörkutól sigri í samskiptum og viðskiptum og einungis bleyður sýni vægð eða sveigjanleika.

Maya (blekking / afl lífsblekkingarinnar) dóminerar mjög ungu sálina. 

Fyrir Davíð snýst þetta allt um leik sem hann ætlar að sigra enda telur hann sig betri en mig og þig og alla þjóðina.

Það er kannski allt í lagi því þessi afstaða hans og skortur á sveigjanleika og fjaðurmögnun kann að rústa Sjálfstæðisflokknum bæði innan sem utan frá, þ.e. að hann tví- eða þríklofni á næstu dögum og vikum en hvað sem því líður og hvernig sem það fer  þá rústar þessi framkoma Davíðs fylgi flokksins.

Honum er kannski svo sem sama um það og það sama má segja um forystu flokksins. Sérviska og einræði Davíðs skiptir öllu máli og meira máli en velgengni flokksins.

Á Indlandi sveltur hver maður fyrir alla þjóðina en á Íslandi sveltur öll þjóðin fyrir einn mann.

Hér er eldri pistill minn um sama efni en þar koma fyrir atriði sem ekki koma fram í textanum að ofan:

Vonar Davíð að Sjálfstæðisflokkurinn komist strax aftur í stjórn?

Vonar Davíð að Sjálfstæðisflokkurinn komist strax aftur í stjórn, eða a.m.k. í maí og ráði hann þá aftur sem seðlabankastjóra?

Í gær skrifaði ég greiningu á Davíð, afstöðu hans og gjörðum út frá Mikaelfræðinum.

Davíð konungur í Arnarhreiðrinu / Arnahólshöllinni verður að víkja þar sem hann nýtur hvorki trausts né álits innanlands sem utan. 

Hitt er það að skv. Íslandsbók Mikaels er Davíð ung-/barnssál en unga sálin kann hvorki að skammast sín né gagnrýna sjálfa sig og þarf að missa til að þroskast. Unga sálin getur í rauninni bara sett sér reglur en svo eru kannski þættir sem eru öðrum ekki sýnilegir en koma samt stundum í ljós, eins og núna þegar hann neitar að segja af sér þótt hann geti engan veginn setið áfram og nánast allir sem sagt hafa af sér frá Íslandi til Zimbabwe hafa gert það fyrir minna. Unga sálin þykist hafa á réttu að standa og viðurkennir ekki mistök sín. Auk þess lítur hún svo á að lífið snúist um samkeppni og maður þurfi að vera betri en næsti maður. Lífsviðhorfið er, ég og þú erum öðruvísi og ég ætla að sigra. Í þessu tilviki er íslenska þjóðin þessi ´þú´ sem hann ætlar að sigra. Unga sálin lítur svo á að fötin skapi manninn og hörkutól sigri í viðskiptum og átökum og virðir ekki þá sem sýna vægð. Þar að auki lýsir þrjóska sér á unga skeiðinu sem þægir gamlir strákar, m.ö.o. mafían. Þessi mafía ungra sálna í Sjálfstæðisflokknum gefur sig ekki fyrr en í fulla hnefana og ekki einu sinni það. Þægir gamlir strákar bíða frekar hel en gefa eftir.

 

Mótmælt við Seðlabankann

Stríðsmaðurinn Davíð og þjónninn Björn skv. mikaelsfræðilegri nálgun

 

Áður en vikið er að "þægu" gömlu strákunum er í Mikaelfræðunum talað um þorparahulur, þótt málið sé ekki svo einfalt.

Ef tekið er sem dæmi ung-/barnssál sem er stríðsmaður með drottnun sem markmið, raunsæi sem viðhorf, ástríðu sem hátt, græðgi sem aðalhindrun og virkar út frá hreyfistöðinni, þá gæti viðkomandi verið nauðgari.

Hitler var 6. stigs smábarnasál og hafði þessar hulur nema hann hafði eins dæmigerðar þorparahulur og frekast má hugsa sér því hann hafði hugsjónaviðhorfið í stað raunsæisviðhorfsins. Hafa ber í huga að þessi tvö orð eru bara hlutlaus í skilningi mikaelfæðanna, þar sem svona einstaklingar eru í mínuspólum þessara hulna, sem eru barnaskapur í tilviki hugsjónaviðhorfsins og huglægni (andhverfa hlutlægni) í tilviki raunsæisviðhorfsins.

Ef tekið er andhverft dæmi af yngri sál þ.e. smábarnasál sem er þjónn með undirgefni sem markmið, heftingu sem hátt, sjálfsvanmat sem aðalhindrun og virkar út frá tilfinningastöðinni þá gæti viðkomandi verið nunna í klaustri. 

Reyndar er Björn Bjarnason skv. Íslandsbók Mikaels þjónn, en í stríðsmanns kasti og með sjálfsvanmat sem aðalhindrun. Hitt er það að Björn mun vera ung sál og á því skeiði birtist sú aðalhindrun svolítið undir rós þar sem hrokinn er mun nærri þeim sálum. Engu að síður kann þetta að skýra hvers vegna Björn hefur ekki verið mjög metnaðargjarn stjórnmálamaður miðað við sín efni, þrátt fyrir mikinn dugnað á bak við tjöldin. Björn hefði getað orðið formaður á eftir Davið en gaf ekki kost á sér. Kannski var það Davíð sem ákvað það og Björn er bara þægur gamall strákur.

Sé vikið að Davíð þá er hann ung sál skv. Íslandsbók Mikaels og stríðsmaður í kasti sögumanns og með drottnun sem markmið og virkar út frá mínuspólnum sem er einræði. P.s. reyndar stendur ekki það um Davíð. Hann hefur bæði græðgi og þrjósku sem aðalhindranir. Ég hef þegar lýst því í fyrri pistlum hvernig þrjóskan lýsir sér á unga skeiðinu, þ.e. þægir gamlir strákar, m.ö.o. mafían; en græðgi lýsir sér á unga skeiðinu sem hömstrun og virða að vettugi skráðar sem óskráðar reglur. Hann er auk þess í máttarhætti sem skýrir  þau tök sem hann hefur á sínu fólki og hvernig drottnunin, þ.e. einræðið í hans tilfelli og græðgin stýrir mætti hans gagnvart undirsátum sínum sem allri þjóðinni.

Þrjóskan bregður sér reyndar í allra kvikinda líki og birtir allar hinar aðalhindranirnar í sama einstaklingnum.  Þess má því geta að hroki lýsir sér á því skeiði sem hár status og sjálfstortíming lýsir sér sem skammvinnt líf í eldlínunni. 

Davíð ætlar því að standa á sínu fram í fulla hnefana og bíða fremur hel en sína vægð. Fylgi flokksins, orðspor hans, o.s.frv. ræðst ekki af skynsemi í hans huga heldur því að hörkutól sigri í samskiptum og viðskiptum og einungis bleyður sýni vægð eða sveigjanleika.

Maya (blekking / afl lífsblekkingarinnar) dóminerar mjög ungu sálina. 

Fyrir Davíð snýst þetta allt um leik sem hann ætlar að sigra enda telur hann sig betri en mig og þig og alla þjóðina.

Það er kannski allt í lagi því þessi afstaða hans og skortur á sveigjanleika og fjaðurmögnun kann að rústa Sjálfstæðisflokknum bæði innan sem utan frá, þ.e. að hann tví- eða þríklofni á næstu dögum og vikum en hvað sem því líður og hvernig sem það fer  þá rústar þessi framkoma Davíðs fylgi flokksins.

Honum er kannski svo sem sama um það og það sama má segja um forystu flokksins. Sérviska og einræði Davíðs skiptir öllu máli og meira máli en velgengni flokksins.

Á Indlandi sveltur hver maður fyrir alla þjóðina en á Íslandi sveltur öll þjóðin fyrir einn mann.

Björn: Réttmæt ábending Davíðs

"Þægu" gömlu strákarnir og þorparahulurnar

Áður en vikið er að "þægu" gömlu strákunum er í Mikaelfræðunum talað um þorparahulur, þótt málið sé ekki svo einfalt.

Ef tekið er sem dæmi ung-/barnssál sem er stríðsmaður með drottnun sem markmið, raunsæi sem viðhorf, ástríðu sem hátt, græðgi sem aðalhindrun og virkar út frá hreyfistöðinni, þá gæti viðkomandi verið nauðgari.

Hitler var 6. stigs smábarnasál og hafði þessar hulur nema hann hafði eins dæmigerðar þorparahulur og frekast má hugsa sér því hann hafði hugsjónaviðhorfið í stað raunsæisviðhorfsins. Hafa ber í huga að þessi tvö orð eru bara hlutlaus í skilningi mikaelfæðanna, þar sem svona einstaklingar eru í mínuspólum þessara hulna, sem eru barnaskapur í tilviki hugsjónaviðhorfsins og huglægni (andhverfa hlutlægni) í tilviki raunsæisviðhorfsins.

Ef tekið er andhverft dæmi af yngri sál þ.e. smábarnasál sem er þjónn með undirgefni sem markmið, heftingu sem hátt, sjálfsvanmat sem aðalhindrun og virkar út frá tilfinningastöðinni þá gæti viðkomandi verið nunna í klaustri. 

Reyndar er Björn Bjarnason skv. Íslandsbók Mikaels þjónn, en í stríðsmanns kasti og með sjálfsvanmat sem aðalhindrun. Hitt er það að Björn mun vera ung sál og á því skeiði birtist sú aðalhindrun svolítið undir rós þar sem hrokinn er mun nærri þeim sálum. Engu að síður kann þetta að skýra hvers vegna Björn hefur ekki verið mjög metnaðargjarn stjórnmálamaður miðað við sín efni, þrátt fyrir mikinn dugnað á bak við tjöldin. Björn hefði getað orðið formaður á eftir Davið en gaf ekki kost á sér. Kannski var það Davíð sem ákvað það og Björn er bara þægur gamall strákur.

Sé vikið að Davíð þá er hann ung sál skv. Íslandsbók Mikaels og stríðsmaður í kasti sögumanns og með drottnun sem markmið og virkar út frá mínuspólnum sem er einræði. P.s. reyndar stendur ekki það um Davíð. Hann hefur bæði græðgi og þrjósku sem aðalhindranir. Ég hef þegar lýst því í fyrri pistlum hvernig þrjóskan lýsir sér á unga skeiðinu, þ.e. þægir gamlir strákar, m.ö.o. mafían; en græðgi lýsir sér á unga skeiðinu sem hömstrun og virða að vettugi skráðar sem óskráðar reglur. Hann er auk þess í máttarhætti sem skýrir  þau tök sem hann hefur á sínu fólki og hvernig drottnunin, þ.e. einræðið í hans tilfelli og græðgin stýrir mætti hans gagnvart undirsátum sínum sem allri þjóðinni.

Þrjóskan bregður sér reyndar í allra kvikinda líki og birtir allar hinar aðalhindranirnar í sama einstaklingnum.  Þess má því geta að hroki lýsir sér á því skeiði sem hár status og sjálfstortíming lýsir sér sem skammvinnt líf í eldlínunni. 

Davíð ætlar því að standa á sínu fram í fulla hnefana og bíða fremur hel en sína vægð. Fylgi flokksins, orðspor hans, o.s.frv. ræðst ekki af skynsemi í hans huga heldur því að hörkutól sigri í samskiptum og viðskiptum og einungis bleyður sýni vægð eða sveigjanleika.

Maya (blekking / afl lífsblekkingarinnar) dóminerar mjög ungu sálina. 

Fyrir Davíð snýst þetta allt um leik sem hann ætlar að sigra enda telur hann sig betri en mig og þig og alla þjóðina.

Það er kannski allt í lagi því þessi afstaða hans og skortur á sveigjanleika og fjaðurmögnun kann að rústa Sjálfstæðisflokknum bæði innan sem utan frá, þ.e. að hann tví- eða þríklofni á næstu dögum og vikum en hvað sem því líður og hvernig sem það fer  þá rústar þessi framkoma Davíðs fylgi flokksins.

Honum er kannski svo sem sama um það og það sama má segja um forystu flokksins. Sérviska og einræði Davíðs skiptir öllu máli og meira máli en velgengni flokksins.

Á Indlandi sveltur hver maður fyrir alla þjóðina en á Íslandi sveltur öll þjóðin fyrir einn mann.

 

 

 

Lýsir miklum vonbrigðum