Mahatma Ghandi var yfirskilvitleg sál

Í mikaelfræðunum er talað um yfirskilvitlegar sálir en það er svo að við öll tilheyrum sálnafjölskyldu sem samanstendur af um 800 til 1200 sálum. Þegar síðasti einstaklingur sálnafjölskyldu lýkur síðasta lífi sínu, geta sálirnar komið aftur til jarðar en þá öll sálnafjölskyldan í sama einstaklingi.

Í bókinni Transforming Your Dragons eftir Dr. José Stevens er einkennum yfirskilvitlegu sálarinnar lýst nokkuð en annað heiti yfir þessar sálir eru öldungar sem er annað en gamlar sálir / fullorðnar sálir.

Þau einkenni passa fullkomlega við persónu Ghandi eins og hún kom fyrir í samnefndri kvikmynd með Ben Kingsley og sama má segja um Jóhannes skírara. 

Yfirskilvitlegar sálir hræðast ekkert og hafa engan ótta; þær hafa heldur hvorki þörf fyrir auðævi né flest annað sem við mennirnir girnumst.

Yfirskilvitlegar sálir upplifa veröldina sem, ég og þú þegar ég sé þig.

Jóhannes skírari hefur því verið alveg fyrirtaks leiðtogi essena úti í eyðimörkinni.

Maðurinn Jesús frá Nasaret var líklega réttborinn konungur gyðinga og farísei og ekki neinn fátæklingur eins og hann var gerður á áratugunum eftir dauða sinn.

Kristur var hins vegar allt önnur persóna en Jesús. Jesús var 7. stigs gamall konungur skv. mikaelfræðunum en Kristur var óendanleg sál en óendanlegar sálir hafa engin sérkenni umfram taóið sjálft eða guðdóminn / Guð / hina æðstu veru.

Það var heldur ekki svona kalt á milli Krists og æðstu prestana. Það er líklega að mestu ef ekki öllu leyti skáldskapur eins og það að hinn vægðarlausi síkópat og harðstjóri Pontíus Pílatus hafi ekki viljað drepa Krist og fellst ekki á krossfestinguna nema með semingi.

Það sem gerðist í lokin hjá Kristi var annað hvort að Kristur hafi sloppið undan eins og sögur meðal múslima segja og að hann hafi jafnvel dáið í hárri elli í Kasmír sbr. sagnir þaðan, eða að Kristur hafi verið krossfestur en á einkalóð vinar síns og verið síðan tekinn niður eftir að vinir Krists höfðu mútað Pontíusi og lofað honum að Kristur hyrfi úr landi og kæmi aldrei aftur. Hvítklæddi maðurinn inni í hellinum hafi t.d. verið esseni sem hafi gert að sárum Krists. Guðspjöllin gefa ákveðnar vísbendingar fyrir þessa túlkun.

Það ber að taka fram að öldungaráð gyðinga mátti dæma menn til dauða. Það mátti hins vegar ekki koma saman að næturlagi og ekki á páskum. 

Á áratugunum eftir dauða eða brotthvarf Krists var ástandið í Palestínu með þeim hætti að menn fóru smám saman að tálga til sögurnar um hann með sínum hætti og hver að segja þær eftir sínu nefi. Á þeim tíma fer Kristnin að verða til því Kristur var líklega ekki mjög umdeildur meðal gyðinga á meðan hann lifði.

Eftir misheppnaða uppreisn gyðinga og brottrekstur úr landinu helga var búin til þessi útgáfa af Kristi sem bláfátækum trésmiðssyni, getnum af heilögum anda, fæddum af mey, ofsóttum af samlöndum sínum sem hafi komið honum fyrir kattarnef og loks krossfestur af Rómverjum sem samþykktu það ekki nema með semingi. 

Fyrir þessu öllu eru mjög haldgóðar skýringar.

Hitt er samt líklega rétt að Kristur hafi í reynd snúið baki við ríkidæmi sínu og haldið út í eyðimörkina og jafnvel fastað í 30 daga og farið eftir það um landið með lærisveinana sína og lifað við sút og seyru. Kannski gerði hann það stundum en var samt enn í hálfgerðu konungshlutverki. Frásagnir Biblíunnar af brúðkaupinu í Gana eru með þeim hætti að það má ráða af þeirri frásögn að það var ríkra og hefðarmenna brúðkaup og mögulega brúðkaup Krists sjálfs. 

Siddharta Gautama var heldur ekki sama persóna og Búdda. Hann var 7. stigs gömul sál og prestur. Búdda yfirtók líkama hans eins og Kristur yfirtók líkama Jesú. Frásagnir helgiritanna af því eru meira að segja mjög áþekkar. Jesús / Kristur hélt út í eyðimörkina og fastaði í 30 daga. Siddharta gerði annað eins og lék líkama sinn grátt í áþekkan tíma. Freistarinn birtist þeim báðum og stóðust þeir hann. Siddharta varð Búdda og á sama hátt má segja að Jesús hafi orðið Kristur.

 

 

 

Gleraugu Gandhi boðin upp